Requiem For a DreamKendimi sıkı bi sinemacı sanırdım. Bi bok değilmişim. Şu 2000 yapımı filmi daha az önce yeni seyrettim. Bu kadar depresif bi film olamaz ya. Mesela insan bi filmi çok çok beğenir ve hemen yedekler ya. Ben de bu filmi acayip beğendim ve anında shift+delete yaptım. İkinci defa izlenmeye cesaret edilebilecek bi film değil. Ölmeden önce kesin izlenmeli ama, bir defa, o kadar. Yaşama sevincimi kaybettim ulan.
Ayrıca Reign Over Me ile benzer bi yönünü buldum. Ben ağlamayı çok severim depresif filmlerde ama, bu film ağlamaya fırsat bırakmıyo. İlginç bişey. Ağlamak istedim, ağlayamadım, daha da beter oldum. Tepkisiz kaldım. Reign Over Me de öyleydi.
4 yorum:
4 gün diyorum.. etkisinden kurtulmak için.. minimum.. ama öyle böyle bi etki değil..
Ellen Burstyn da ne döktürür burda be.
müzikleri ile de insanı iyice sıkıntıya sokuyor. izlerken sanki ben yaşıyormuşum gibi üzülmüştüm. harika bir bence de
güzel tespitler hocam. bittikten sonraki ilk tepkim yaşama sevincimden olduğumdu, gidip yatmıştım.
Çok tavsiye ettiğim, zorla izlettiğim olmuştu zamanında ama oturup 2. kez izlemedim, izlemem.
Yorum Gönder