"...aynı zamanda ahlaklısını severim" demişti Mustafa Kemal zamanında. Hakan Çalhanoğlu, bulunduğu konum ve yetenekleri göz önüne alındığında zeki ve çevik olduğu kesin. Ancak "ahlak" ne yazık ki bunların hepsinden çok daha farklı ve -bence- üst bir mertebe. Sadece sporcu değil; buna işçi, patron, müdür, memur, amele herkes dahil. İstersen eşsiz bir yeteneğin olsun, işine olan saygı ve ahlakın üst düzey değilse, sen de üst düzeye ulaşamıyorsun hiçbir zaman.
Hakan, sezonun başlarında Beyaz TV'ye telefonla bağlanarak koyu Galatasaraylı olduğunu, teklif de aldığını ve transfer olmak istediğini, Türkiye'den başka takıma ise kesinlikle gitmeyeceğini söylemişti. Bu açıklamaların üzerine de Hamburg yönetimi, Hakan'la sözleşme görüşmelerine ciddiyet kazandırdı ve 1 hafta geçmeden Hamburg'tan yeni ve daha yüksek sözleşmeyi kaptı Hakan. Yani bu işin bir sözleşme kapma oyunu olduğunu anlamış olduk. İyi bir sözleşme her oyuncunun talep edebileceği bir haktır, ama bunun şekli bu olunca işler değişiyor. Ben zaten o olay üzerine Hakan'ın notunu vermiştim.
Son olarak da 5 Mart'taki Ümit Milli Takım maçına çağırılan Hakan, sakat olduğunu bildirerek "2 hafta süresince sakat" raporu gönderiyor ve Ümit Milli Takım maçına gitmiyor. Raporda Hakan'ın 15 gün futbol oynayamayacağı, 15 gün sonra ancak idmanlara başlayabileceği yazıyor. Hakan'ın bu durumu da elbette anlayışla karşılanıp, yerine başka bir oyuncu çağırılıyor. Ama olay bir kaç gün sonra patlıyor. "2 hafta oynayamaz" raporu gönderen Hakan, sadece 3 gün sonra (8 Mart) Hamburg-Frankfurt maçında oynuyor ve takımının da tek golünü atıyor. Yani 19 yaşındaki geleceğin yıldızı Hakan Çalhanoğlu, Ümit Milli Takımı beğenmiyor.
Bundan sonra milli takım hocalarının tutumu ne olur bilmem ama ben olsam artık A Milli veya Ümit Milli fark etmez, Hakan'ı kolay kolay çağırmazdım. Bu iş özveri işi, emek işi. Çocuk oyuncağı değil. Yaptığı şey dalga geçmekten beter. Hakan, bir kez A Milli formayı giydiği için artık başka bir milli takımda oynama şansı da yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder