Biz eskiden... #12

Resmi görünce yüzünüzde hafif bir tebessüm oluştu mu? Veya bir an için 10-15 sene öncesine gittiniz mi? Eğer bunlardan hiçbiri olmadıysa çocukluğunuzda eksik birşey var demektir. Bu minik eğlenceler, ileride yapılacak C4, TNT patlamalarına geçmeden önce yapılan staj niteliğindeydi bizim için. Neler yapardık oğlum..

90'lıların Explosive Hayranlığı

Birkaç çeşit temel patlayıcımız vardı. Bunlardan en yaygın ve ucuz yollu olanı Kızkaçıran'dı sanırım. Sigara kalınlığında (biraz daha kısa) ve beyaz renkteydi. Kağıda sarılmış şekilde, içinde beyaz bir toz (tabii yaa, keşif için bazen paramızı heba eder, açar içini incelerdik) ve ucunda kısa bir fitili olurdu. Kibriti yakardık, fitile değdirirdik ve ortamdan uzaklaşırdık. Fitil bitip, beyaz toza ulaşınca birden tiz bir sesle havaya fırlar ve aynı ses tonuyla, rastgele sağa sola savrulamaya başlardı vuiiiijjjssstt diye... Sonra azalan bir sesle söner ve yere düşerdi. Bu yüzdendir ki, yakınlarında durmak pek tekin gelmezdi bize. Uzaktan havada nasıl savruluyor diye izlerdik ama çok hızlı hareket ettiği için ayrıntısını göremezdik. Meraklıyık be usta. Ama çok fırlamaydık oğlum. Çareler tükenmiyordu. Madem havada izleyemiyoruz, biz de yerde izleyelim o zaman derdik. Yere koyar, ucuna da taşı koyup sıkıştırırdık ki havaya uçmadan olduğu yerde patlasın. Ateşlerdik, patlardı, tabii uçamadığı için olduğu yerde götünü sağa sola savurur, sönerdi. "Oğlum böyle zevkli olmuyormuş amınaaküim" deyip, bir dahakine yine uçururduk. Yüksek yerelere koyar, ucunu yakıp çatıdan aşağı atarak denerdik. İlla farklı birşeyler olacaktı.


Tabii ilk olarak kızkaçıranın marifetlerinden ve onu nasıl farklı şekillerde kullandığımızdan bahsettim ama geriye kalan şeylerde de benzer şeyleri denerdik, çatıdan atma gibi. Hepsine tekrar değinmeye gerek yok. İkinci en popüler patlayıcımız... Tabii ki Torpil. Farkı neydi? Bir kere bu kızkaçıran gibi uçmazdı. Olduğu yerde öylece patlardı, ama çok çok yüksek ses çıkardığı için bizim için büyük amcaların filmlerde patlattığı bombalara daha benzer gelirdi. Gerçekten çok ses çıkarırdı yalnız. Arabaların falan alarmını öttürür, kediyi köpeği 4 mahalle öteye kaçırır, mahalleliyi balkonlara çıkarırdı. Bu nedenle baya gözdeydi bizim için. Torpili iyice tanıyıp, birkaç deneme patlatması yaptıktan sonra tabii ki sıradan açık alan patlamaları bizi kesmeyecekti. Nasıl, ne şekillerde denerdik? Tabii ki en gözdesi cam şişelerdi. O zamanlar cam şişelerde sütler olurdu baba. Tabii, camın içinde patlatınca patlamanın şiddeti otomatikman 2 katına çıkıyordu patlayıp etrafa saçılan cam parçaları nedeniyle. Tehlikeliydi ama, açık alanda yapmak gerekirdi, yoksa Faruk Amca gelip ağzımıza sıçardı valla. Sonra, şerefsizliğin dozunu arttırıp araba lastiklerinin dibinde patlatıp arabaya birşey olacak mı diye beklerdik. Ağaç kovuklarına koyar, ağacın patlama sonrası halini merak ederdik. Pek birşey olmazdı tabii, sadece biraz kararırdı kovuk kısmı. Plastik şişeler içinde bile denerdik lan. Çöp konteynırının içine atardık, tuğlaların arasına sıkıştırır patlatırdık vs. vs... Yaratıcılık diz boyuydu babafido.


Bunun dışında explosive olarak Mini Füzeler olurdu. Yüksek ses çıkararak çok yükseğe dik şekilde fırlardı. Binaların çatılarına falan kaçardı, hiç yere düşmezdi. Düşerse peşinden gider yanmış barutu incelerdik. Mantar Tabancaları vardı bir de. Birbirimize sıkardık öylesine. Çıtırpıtır/Çatapat dediğimiz, yere sürtünce veya üzerine taşla vurunca çatur çutur ufak patlamalar halinde kıvılcım çıkaran şeyler de vardı. Bizim gözümüz daha yüksekteydi tabii.

Bayramlarda coşardı bakkal sahipleri. Çocukların cebi para dolduğundan, mahallece marketlere hücum eder avuç avuç alır, toplu patlamalara imza atardık. Yan yana 3-5 torpili aynı anda patlatmalar, 8-10 tane kızkaçıranı birbirine bantlayıp aynı anda uçuşa bırakmalar... İşte bizim çocukluğumuzun özeti.

"Biz eskiden" -arşiv