Hayat

Her ne durumda olursam olayım, beterini hayal ederim. Kafamda çok daha fenalarını, çok daha kötü durumlarını canlandırırım. Bundan daha kötü olamaz diye birşey yok. "Beterin beteri var" lafı çok sıradan, klişe gibi gözükse de hayatımda duyduğum en doğru ve derin sözlerden biridir. Anca başa gelince anlaşılabilir. Bunlar işin tırıvırı kısmı belki de. "Ulan yaşın başın kaç da hayat dersi veriyorsun?" diyenleri duyuyorum şu anda ekranın başında. Haklısınız. Sadece kötü bir dönem geçiriyorum son zamanda. Duygusal bir anımda bir şiir gördüm, onu paylaşacaktım, içimden gelenleri de dökeyim dedim. Bunlar döküldü. Kusura bakmayın.

Şiirden önce şarkıcı Doğuş'tan bir sözle gireyim...
Hayat; sırf sana inat olsun diye, uçurumun kenarında duruyor.

Hayat bir nefestir, aldığın kadar
Hayat bir kafestir, kaldığın kadar
Hayat bir hevestir, daldığın kadar
Unutma! Önün mezar, sonun mezar.

Hayat bir muamma, çözdüğün kadar
Hayat bir seyahat, gezdiğin kadar
Hayat bir duygudur, sezdiğin kadar
Unutma! Yönün mezar, sonun mezar.

Hayat bir yaygıdır, yaydığın kadar
Hayat bir saygıdır, saydığın kadar
Hayat bir kaygıdır, duyduğun kadar
Unutma! Yönün mezar, sonun mezar!

Hayat bir çıkıştır, çıktığın kadar
Hayat bir bakıştır, baktığın kadar
Hayat bir bıkıştır, bıktığın kadar
Unutma! Önün mezar, sonun mezar!

Hayat bir rüyadır, yorduğun kadar
Hayat bir cevaptır, sorduğun kadar
Hayat bir seraptır, gördüğün kadar
Unutma! Yönün mezar, sonun mezar!

Hayat bir olgudur, olduğun kadar
Hayat bir dolgudur, dolduğun kadar
Hayat bir bulgudur, bulduğun kadar
Unutma! Önün mezar, sonun mezar!

Bal der hayat böyle, yokuş iniş var
Geldiğimiz gibi, bir de dönüş var
Sonunda tahtadan at'a biniş var
Önün mezar, sonun mezar. Unutma!

İyi geceler...