7 Eylül 2008 Pazar

Sevinme adabımız


Biz Türkler her türlü duygularımızı aşırı yaşayan insanlarız. Üzüntülerimiz aşırı, sevinçlerimiz abartılı oluyor. Yukardaki resimler de bunun kanıtı. İlk resim 3 ay öncesinden, Çek Cumhuriyeti maçında son golden sonraki sevincimiz. Tuncay'ın meşhur uçuşu... Ortadaki resimde; Hırvatistan'ı penaltı kurtarışıyla evine gönderen Rüştü'yü tebrik(!) ediyoruz. En alttaki ise henüz dünkü Çek maçından, Ümit Milli Takım'ın gol sevinci. Müthiş. Yazının altındaki hanımefendi ise bonus resim. Almanya maçından...

Yalnız şaka maka Tuncay'ınki hakikaten efsane. Baktıkça tebessüm etmekten alıkoyamıyorum. Yahu arkadaş o kadar nasıl yükseldin, düşünce arkadaşlarına birşey olur mu diye düşünmüyor musun? O nasıl bir sevinç, nasıl bir duygudur?

4 yorum:

psikolojibu dedi ki...

Abi yannız Ümit'ler Çek'lerle oynadı dün..

Kaan Mert dedi ki...

Tuncay muazzam yükselmiş harbiden.
Çek maçında dikkat etmiştim o sevinmeye sonra birçok yerde geyik konusu oldu bu sıçrayışı. :D
Harbi bakınca yüzünde tebessüm oluşuyor insanın :)

Adsız dedi ki...

tuncay gayet balıklama edasıyla gelipte denize ters düşen çocuklar modunda uçmuş yaa

YK dedi ki...

Sevinme adabı demişken ben de bir haber okudum koptum. Blog'a taşıdım sonra da...

http://papaboubadiop.blogspot.com/2008/09/gole-sevinmeyi-bilmek.html

Bu arada gol sevinci deyince aklıma Gattuso'nun Lippi'yi bogazlaması geliyor :)